Dikmen Eğitim Kompleksi
Dikmen Eğitim Kompleksi, özel eğitim sektörünün canlı olduğu bir dönemde bize gelen bir okul projesi.
| Kategori | |
| Yıl | 2018 |
| Metrekare | 32.000 |
| Durum | Yapım Aşamasında |
| Ekip | Şefik Karakoç, Erdinç Çoksever, Şafak Karakoç, Deniz Dabancı, Demet Şahin, Aylin İnce, Mustafa Nazım |
Ankara’nın merkezine yakın, Dikmen Vadisi’nde bulunan proje alanı, ana caddeden rahatlıkla ulaşılan ve çevresinde kamu ve özel okullarının yanı sıra konutların da bulunduğu, toplamda 32090 metrekare inşaat alanı olan bir parsel olarak karşımıza çıktı.
Projenin en büyük handikapı, 32 metre civarında bir kot farkı olan parsel olmasıydı, bu da eğitim parseli için oldukça zorlayıcı bir durumdu. Projeye yaklaşımımız, her iki tarafta istinat duvarı kullanarak ciddi maliyetler oluşturmak yerine, arazi eğimini bir avantaja çevirerek, binaları kotlu bir şekilde yerleştirmek oldu. Bu sayede, eğimi mümkün olduğunca verimli kullanıp toprak yükünü en aza indirerek, etkileşimli ve çevreyle uyumlu bir okul kompleksi tasarlanması hedeflendi.
Arazi içerisindeki düzlük alanlar, ilköğretim ve ortaöğretim okul binaları ile sağlandı. Her iki binanın da orta kısmı boşaltılarak, yerleştirilen peyzaj ve oturma birimleri ile öğretmen ve öğrencilerin sosyalleşebileceği avlular oluşturuldu. Planda üst kottan girildiğinde öncelikle bir tören alanı bulunuyor. Tören alanının avluyla iletişiminin kuvvetli olmasını istediğimiz için yapının bu kısmı komple boşaltılarak ilköğretim girişi buradan sağlandı. Ortaöğretim binasının girişleri ise alt kottan verildi. Sirkülasyonun hızlı olabilmesi için yatayda yayılan, avluların koridor geçişleriyle birbirine bağlandığı bir tasarım benimsendi. Böylece, spor salonu, konferans salonu, yüzme havuzu ve kapalı otopark gibi ek alanlar zemin altında kurgulandı.
Bina koridorlarının avluya bakması sayesinde insanların daha çok gün ışığı ve avlu manzarasından faydalanarak sosyalleşmelerinin artırılması hedeflendi. Koridorlarda yer yer açılan yarıklar sayesinde alt katlara da gün ışığı sağlandı. Bırakılan boşluklarla hem katlar arasındaki iletişimi hem de avlu ve iç mekan etkileşimini koparmadan bütüncül bir mekan tasarımına gidildi.
Üst kotta yer alan ve yapılaşma imkanı bulunmayan ince uzun alana, anaokulu öğrencilerinin motor becerilerini geliştirmeleri için ahşap strüktür bir parkur yerleştirildi. Üst kotta ayrıca kurum için kullanılacak bir lojman binası konumlandırıldı.
Cephede olabildiğince az malzeme üzerinden gidilerek tuğla, sıva ve metal kapama kullanıldı. Benzer şekilde iç mekanlarda da brüt malzemeler tercih edildi. Yalnızca öğrencilerin ulaşabileceği yerler sıvanıp boyanarak geri kalan kısımlar brüt beton olarak bırakıldı.
